Een jaar of vijf geleden heb ik met twee collega’s, Jan en Harold, meegedaan met de Duchenne Heroes MTB marathon; vorig jaar kwamen we op het idee om samen weer eens iets te gaan ondernemen: met de renfiets naar het Comomeer leek ons wel wat. Dit moest in een week te doen zijn. Een paar kennissen werden ge-charterd: Martin (kent de Alpen op z’n duimpje), Jochem (heeft een camper) en Casper (chauffeur).

De voorbereidingen liepen gesmeerd. Heen met de fiets en terug met vliegtuig, vanuit Bergamo naar Maastricht voor een luttele 17 Euro. Vanwege de camper hoefden we ons niet te veel “slaap”-zorgen te maken: 4 man in de camper en twee in tentjes. Met spullen meenemen was het een beetje behelpen, in de camper waren wel wat kastjes, de rest moest op de bedden gestapeld worden. Na een paar dagen is het dan wel een janboel met 6 kerels, die het opruimen thuis niet hebben geleerd. Jochem en Casper zorgen voor de warme hap. De camper wordt door Jan en Casper terug gereden, ook geregeld.

Maar het belangrijkste, de route. Start “Kanne” en finish “Comomeer” liggen vast: Madonna de Ghisello, een soort bedevaartplaats voor fietsers. Tussen kaarsen en offerblokken staan hier de fietsen van Coppi, Merckx maar ook van Simpson en Casartelli. Tussen Kanne en Como liggen 1100 km, ofwel zeven etappes van gemiddeld 160 km. Haalbaar, als we gedoseerd fietsen. Met een reserve dag in totaal 8 dagen, ofwel vertrekken op vrijdag, aankomst op vrijdag de week erna en terugvliegen op zaterdag. Het moet leuk blijven. Met de klimmetjes van Ardennen, Vogezen, Jura en Alpen voor de boeg en de rest redelijk vlak houden. Er zijn twee Garmins, waar de dagroutes op worden gezet. En nu aan de slag.

Op vrijdag 8 september, rond half tien, vertrekken we uit Kanne, uitgezwaaid door onze echtgenotes. Harold pikken we de volgende dag op in Luxemburg (stad). Na 165 km en 2100 hm kwamen wij aan in Wiltz (Lux). Een rustige camping waar ook de Duchennesponsortocht van dit jaar zou starten. Het eten was papardelle met lekkere saus en een heerlijke salade met Balsamico. Jochem bewees een prima kok te zijn, daar zou het de komende week niet aan liggen.

Zaterdag de doorsteek naar Frankrijk. Een nog Ardens landschap ging over in weidse akkergebieden. De finale klim naar de camping was niet lang, maar wel moeizaam. Ik heb me in bedwang gehouden door de hartslag steeds onder de 140/150 te houden. Dit heb ik de hele week vol-gehouden en daardoor kon ik de jonge gasten goed blijven volgen en heb zelfs regelmatig kopwerk gedaan. Vooral Jochem had het zwaar, last van z´n maag. Na 145 km en 1700 hm kwamen wij aan in Burtoncourt. Iedereen vond z´n rol in de camping-werkjes: kleren wassen en te drogen hangen, tafeltjes en klapstoeltjes uitzetten, eten klaar maken, afwassen en inruimen in de te kleine kastjes, beetje schoonmaken en nagenieten met bier en wijn en hapjes en sterke verhalen. Een aanrader, alcoholvrij bier van Erdinger.

De zondag verder door het immer golvende landschap van noordoost Frankrijk, waar vooral graan geteeld wordt. We passeren de Vogezen, met de beklimmingen van de Donon en Charbonnières; na 175 km en 2500 hm kwamen wij aan in het mooie Breitenbach. De camping lag achter een rommelig boerenerf, bemand met Maaskantjegasten en een camping-baas die nog in z´n nest ligt met een kater. We hebben de camper maar ergens neergezet.

Maandag was het eindpunt Basel, waar we bij een kennis van Jan en Martin konden logeren. Gezien de wind, de gedane afstanden en Jochem, gekozen voor de korte variant en niet de Route des Crêtes. Heerlijk afgedaald naar hét wijndorp Ribeauvillé. Na 145 km en mooi op tijd kwamen we aan bij ons gasthuis. Lekker luxe, alles in de wasmachine en een heerlijke maaltijd. Harold had nog pech met z´n balhoofd, lager kapot. De volgende ochtend nog laten repareren in een nabije fietsenzaak.

Dinsdag de Jura over, via de Pass-wang, de laatste kilometers 10%. Een prachtig landschap; dwars door Zwitserland langs de Thunersee en Brienzersee naar ons eindpunt Innertkirchen (na 185 km en 2100 hm), waar het begon te regenen.

Woensdag de joker ingezet als reservedag: boven in de bergen was het de hele dag sneeuw; morgen zou het weer beter worden.

Donderdag: we moeten vandaag over de Alpen, anders krijgen we logistieke problemen. Het weer was echter nog steeds slecht, maar het zou opklaren. Jochem was eerder gestart en belde verontrust terug met de mededeling dat de Grimselpas (2165 m, 25 km met de laatste 10 met 7-8 %) gesloten was. Ons advies was 'doorrijden' hij zou wel “open” gaan, zo bluften wij. Hij ging inderdaad open, maar wat volgde was een bizarre klim. In de nevel, een besneeuwd landschap; erg mistig, koud met -3° C en  sneeuwschuivers welke volop actief zijn. Spijt als haren op m´n hoofd dat ik de lange broek, overschoenen en dikke wanten niet had meegenomen. Een verkleumende afdaling naar Ullrichen waar we lang-zaam weer op temperatuur kwamen. Dan de hoogste pas, de Nufenenpas (2478 m, 13 km à 8-9%). Het ging best lekker en ik liet de hartslag oplopen naar 165, passeer enkele voorgangers en kom als tweede boven. Genieten van soep en koffie en dan afdalen naar de warmte van Ticino. Een 60 km lange afdaling richting Bellinzona waar we de camping en palmbomen vonden. Vandaag 135 km en 3200 hm.

Vrijdag de laatste rit, naar ons eindpunt. Door Bellinzona en het boerenland, de bergen in over de Monte Ceneri. Subtropische temperaturen golfden ons tegemoet. Langs het meer de grens met Italië passerend en naar het meer van Como, voor de schilderachtige overtocht naar Bellagio waarna de finale klim naar Madonna di Ghisello. Een meer dan stevige klim van 10.5 km, waar het gemiddelde percentage van 5.2% niets zegt. Boven aangekomen bij het bedevaartsoord der fietsers en de kerk en inventaris bewonderd. Afgedaald naar de camping aan de oever van het Comomeer. Kleren uit en plomp het water in, koud maar heeeerlijk. ‘s Avonds gegeten bij een Italiaan. Een volle zaak, spot-goedkoop, chaotisch en lekker. Bij terugkomst op de camping nog twee flessen limoncello soldaat gemaakt.

Zaterdag naar huis; Jan en Cas met de camper, de rest met Ryanair. Een prachtig avontuur voorbij!