We waren met 15 leden aan de start voor de tweedaagse tocht naar Ugchelen bij Apeldoorn. Vrijdag 9 september heen en zaterdag weer terug, zo'n 180 km per dag. De routecommissie (Sjraar, Ronald en Wiel) had alles perfect voorbereid.

Het was een druilerige week geweest, vandaag werd de ommeslag beloofd. Volgens buienradar zouden we de regenbuien net ontwijken. De route was voorbereid en op Garmin gezet door Harrie. De volgwagen werd volgestouwd met tassen en proviand voor onderweg, Ronald en Wiel afwisselend achter het stuur. Precies om 8 uur gingen we van start, Harrie en Martin met de Garmin op kop en Henk als bewaker op de laatste rij. De heenroute was gepland via Meers - Maasband - Maaseik - Baexem - Roggel - Helden (hier de eerste lekke band, er zouden er nog veel volgen) - een vervelend lange Middenpeelweg - Merselo - Overloon en zo'n 100 km verder rond half een in Boxmeer voor de lunch. Hier wisselen Wiel en Ronald van volgwagen-stuur. De route werd vervolgd via Gennip waar de Maas werd overgestoken op weg naar Groesbeek voor de zeven-heuvelen-weg naar Berg en Dal en vervolgens Nijmegen. Hier was het effe zoeken naar hoe we de oprit naar de hoger gelegen fietsersbrug (de Snelbinder) over de Waal konden bereiken, tenslotte maar de luie roltrap gepakt. Door Elst naar Arnhem, voor de volgende lekke band, van Ronald. Bij inspectie van het wiel bleek een spaak aardig los te zitten, was uit de velg getrokken, zou het wiel het houden? De volgauto was onbereikbaar (niemand had het mobiele nummer van Wiel, iets voor de evaluatie), dus dan maar verder met een slingerende wiel. De mooie route langs de Hoge Veluwe zorgde voor welkome afwisseling voor de inmiddels wel moeie benen en stijve nekken. Rond zes uur en 180 km arriveerden we eindelijk bij het vdValk hotel in Uchelen.

De avond vloog om. Na een verkwikkend biertje in de hotel-bar en lekkere douche om half acht aanschuiven voor het buffet-diner. Geweldig, wat een keuze, en wat lekker. Vooral het dessert, allerlei soorten ijs - lekkere soesjes, fruit, en natuurlijk massa's slagroom. En toen kwam het... we vielen met de neus in de boter. D66 had nl een congres met vele prominente gasten die regelmatig congreszaal verruilden voor een sigaretje buiten. Dat zorgde voor een levendige taferelen in de receptie-lounge waar we een eerste-rang-plekje hadden veroverd. Na een paar pilsjes werd de sfeer joliger, en vooral toen Rien zowaar Alexander Pechtolt ontdekte, de stoute schoenen aantrok en op 'm afstapte en uitnodigde om met ons op de foto te gaan. Blijkbaar was Alexander in een goede bui en daar kwam ie... omringd met breed glunderende TC Elsloo leden op de gevoelige plaat. Daarna werd ook nog eens Roger van Boxtel naar binnen gehengeld door Rien. Voordat die het in de gaten had was ie uit z'n jasje geholpen en ging in TCE vest op de foto. De avond kon niet meer kapot.

De volgende dag na een goed ontbijt weer aan de slag voor vertrek. Een  SMS'je van Sjraar (fan van D88 en dus jaloers op ons) en een telefoontje van Wil (zou ons tegemoet fietsen en bij Deurne ontmoeten). Blijkbaar was een lunchpakket geregeld, want plotseling verscheen Ronald met een karretje met een soort happy meal pakketjes met lekkers voor onderweg. Nog op de parkeerplaats lekke band van Harrie V. Tot Nijmegen deels over de dezelfde route, lekke band Harrie G in Nijmagen, tussenpauze in Malden voor een snelle hap uit de Happy Meals. Bij Cuijk met het pontje over de Maas en via weer Boxmeer - Oploo - Rips en via de mooie bossen (en weer een lekke band) richting Deurne voor de lunchpauze, waar Wil zich bij ons voegde. Het laatste 70 km via Liessel - Meijel - Baexem - Maaseik - Obbicht weer naar Elsloo. Net voor Berg belde Ronald vanuit de volgauto waar we bleven, stond al een uur te wachten in Thorn ... puntje voor de evaluatie. Twee mooie dagen werden afgesloten met een (paar) lekkere pils(jes) bij de Dikke Stein.

Een paar deelnemers verdienen speciale vermelding en bewondering: Twan die met z'n 75 jaar geen krimp heeft gegeven, Harrie G die met weinig training pure wilskracht heeft getoond, gastrijdster Anne die zichzelf overtrof, en natuurlijk de organisatoren Sjraar, Wiel en Ronald.