vandaag naar Maasbracht met Ben, Jan, Wim, Jean, George,Tine, Erna en Louwrens. Eerste deel wind mee, was lekker fietsen . In maasbracht weer een borreltje bij de koffie hetgeen de oorzaak was van het feit dat ik mijn helm achtste voren op had na de pauze. Geen gezicht maar het voelde lekker. Via een korte weg terug. Wind was 3 en het was zonnig, temperatuur 10 graden. Korte een fijne fietsdag

Het echte verslag:

Maasbracht: C-groep sneller dan auto’s !

 

Eindelijk weer eens een droge dag en dan komen uit verschillende richtingen de liefhebbers tevoorschijn. Een tweetal A-rijders die zich aansluiten bij de B-groep en richting Visé fietsen. De C-groep rijdt achter hen aan over de Scharbergbrug tot in Kotem en daar splitsen zich onze wegen. Jean en Jan op kop, gevolgd door Erna, Tine, Ben, Louwrens, George en Wim J. De laatste twee met de MTB en om het nog wat zwaarder te maken heeft George zijn grofste banden gemonteerd. Ondanks enkele maanden inactiviteit, wat fietsen betreft, peddelt hij de 75 km gewoon mee. Petje, of beter gezegd helmpje af hiervoor. Zorg wel dat je die goed opzet, want na de pauze moesten we ineens stoppen omdat iemand zijn/haar helm achterste voren had opgezet. Uit privacy overwegingen vermelden we geen naam. Op weg naar Heppeneert moesten we nog wat sociaal werk verrichten, want een jongeman, die lek had gereden kon zijn achterwiel niet eruit halen, want de schijfremmen verlangden een speciaal imbussleuteltje dat hij niet bij zich had. Hoe kan dat gebeuren met iemand die in Kinrooi in een fietsenzaak werkt ! Wie hielp hem uit de brand ? Natuurlijk Jan. Langs het fietspad naar Heppeneert waren reeds de voorbereidingen getroffen voor de verdere ontgrinding van de Maas. Nu nog fiets je langs een landschap van akkers, graslanden en boomgroepen. Binnenkort kijk je uit op graafmachines, af en aan rijdende vrachtauto’s, transportbanden en grote plassen water omzoomd door bergen grind. Dan is het gedaan met de rust voor Onze-Lieve-Vrouw van Rust. Via Aldeneik en Kessenich kwam Thorn in zicht. Weer even de kasseitjes van het centrum vermijden en achterlangs naar de brug in Wessem. Maar dan moet je wel even op je hoede zijn voor de Galloway-kudde, die zich niet zo snel verplaatst en zeker niet als je ook nog een ongeboren kalf moet meetorsen. Zo hadden we al heel wat meegemaakt en gezien onderweg, alvorens Jan en Jean ons na 43 km dirigeerden naar de parkeerplaats van ’t Wiel. Daar werden we verrast met nieuwe zetels aan de grote tafel. Samen met koffie, thee, cola, soep, appeltaart en eigen boterhammen droegen zij bij aan een bijzonder gezellig en ontspannen halfuurtje. Even werd overwogen om langer te blijven en een taxi te bellen zoals vroeger wel eens gebeurde, maar Ben hielp ons uit die droom en stelde voor om over Berkelaer terug te rijden. Dan hadden we minder last van de wind, weer eens een andere route en een kortere weg terug. Die laatste twee redenen kwamen uit, maar de wind werkte totaal niet mee. Integendeel, hij deed zijn uiterste best ons stevig de wind van voren te geven. Wim, geassisteerd door Ben, Jean en het laatste stuk Jan, mocht tot in Elsloo de anderen zoveel als mogelijk uit de wind zetten. En dat ging hem zo voor de wind, dat wij zelfs sneller

vooruit kwamen dan het verkeer op de autoweg. Dat echter dankzij de blokkades van boeren en bouwvakkers. Eindelijk mochten de C-rijders op deze woensdag de 18de december zich scharen onder de noemer snelverkeer. Toch was het op de buitenwegen oppassen geblazen, want velen vermeden de autoweg en zochten de sluiproutes op. De fietspaden brachten dan ook relatieve rust en leidden ons zonder al te veel problemen terug naar Elsloo. Zoals gewoonlijk werd de groep steeds kleiner en reden nog maar drie personen Elsloo binnen. Dat was na 75 km, 20 gem. en met een gevoel van trots. Zo vaak kun je niet zeggen dat de vierwielers zijn verslagen door de tweewielers. Bedankt boeren en bouwvakkers.  

Garmin: https://connect.garmin.com/modern/activity/4350387721