verslag van Wim en van Louwrens:

Peer: andersom en weinig geduld !

 

Precies zes weken na de laatste keer werden we door Ben uitgenodigd om hem weer te vergezellen naar Peer. En wie zijn Giel, Jan, Gène, Jean, Louwrens, Tine, Erna en Wim J om dit te weigeren. Je weet immers dat Ben altijd wel voor verrassingen zorgt en als dat niet zo is dan helpen de natuur en het weer wel een handje mee. Die eerste zorgde al voor mooie herfstkleuren en hier en daar een zelfde bladerdek. Gelukkig droog en daarom weinig of geen slipgevaar. Maar de opeenhoping van bladeren aan de zijkanten van de fietspaden zorgen ervoor dat je niet naast elkaar kunt rijden, maar een schuine ketting moet vormen. Echter, nog steeds kunnen de racefietsen en -bandjes gebruikt worden. Anders is dat met de kleding. Lange broeken en shirts met lange mouwen, misschien al wel een extra laagje, al een paar overschoentjes, een dikkere muts onder de helm en handschoenen met vingers. Alleen Jean heeft deze niet bedekt en geeft zelfs aan dat hij warme handen heeft. Anderen slaan onophoudelijk met hun handen om het warme bloed ook sneller in de vingertoppen te laten stromen. En dat is soms harder werken dan het ronddraaien van de trappers. De open stukken in de zon zijn dan ook een weldaad voor de koude fietser. Wij moeten er natuurlijk rekening mee houden dat de tijd van de “wapperende handjes” is aangebroken. Wat had Ben voor ons in petto ? Een ritje andersom en dat betekende kort tot aan de pauze en meer kilometers erna. Niet altijd gunstig en zeker niet met ook nog wind op kop.

Boudewijn de Groot maakte er echter een treffend liedje over.  Als eenzame fietser met de wind op kop: “ Daar word je alleen maar sterker van ! ” Maar ook om af en toe eens een heuvelrit in te bouwen. Giel en Ben waren daar vandaag het treffende voorbeeld van. Met regelmaat zoeken zij op de maandagen de grenzen van onze provincie op en liefst nog er over heen, richting Eiffel en Voerstreek. Zo waren enkele klimmetjes naar en rond Aubel afgelopen maandag hun uitdagingen. En dat hebben wij geweten. Op zowat de enige stijging bij Opitter reden zij als een speer met Jean naar boven. Hier had Giel geen enkele last van “wapperende handjes”. Knap mannen ! En dat was ook nog eens op de terugweg na de pauze in De Drie Swaentjes. Daar was het zo druk dat mensen moesten wachten op een vrije tafel en wijzelf geen enkele kans kregen om een tweede consumptie te bestellen. Na enkele keren vragen besloten we maar om het bij één kop koffie te laten en op te stappen. Te weinig bediening en daar werden dan ook alle excuses voor gemaakt. Na 42 km en een half uur pauze waren we wel opgewarmd, maar de start met wind tegen was even doorbijten. Toen beseften we nog niet dat tot Elsloo nog bijna 60 km lagen te wachten. Gelukkig werd er met regelmaat van kopmannen gewisseld, maar Jean deed niet mee aan dit stuivertje wisselen. Hij bleef vooraan fietsen met telkens andere partners. Na een tijdje deed zich een, in de laatste ritten, steeds weer terugkerend fenomeen voor. Hoe langer de afstand vordert hoe sterker onze Jan wordt. Vanuit achterste posities schuift hij steeds meer naar voren totdat hij op plek drie en daarna op twee zit. En als de kans zich dan voordoet nestelt hij zich op kop om die ook niet meer af te staan. Je zou het jezelf gunnen als je zijn leeftijd hebt bereikt. Langzamerhand kwam Elsloo in zicht, haalden nog enkelen de gemiste consumptie in en stalde de schrijver na 99 km, 278 hm en met en gemiddelde van bij 22 zijn karretje in de garage. Zou die over zes weken wederom naar Peer mogen ? Dat zou dan 11 december zijn. De datum is alvast genoteerd, maar je weet nooit met welke verrassing onze routeleider dan komt.

 

 

 

Vandaag naar Peer, best bewolkt, wind uit O-3, temperatuur max 10 graden. Wie waren er Ben, Giel, Jan, Jean, Wim, Gene, Erna, Tine en Louwrens.

Met af en toe wind in de rug naar Peer, blijft een prachtige tocht. In Peer zat ons stamcafé bijna helemaal vol, heel druk dus. Zo druk dat we maar 1 consumptie op hebben. Had iets met Allerzielen te maken en vakantie. Op terugweg werd ik telkens uitgedaagd om kopwerk te doen, maar zo ver ben ik nog niet. Ik ben bang dat als ik op kop ga rijden de rest omvalt vanwege de snelheid, maar het gaat wel steeds beter .....

Op terugweg toch wat last van de wind tegen maar via Opitter en Dilsen retour Elsloo. Prachtige rit, we hebben genoten en bij de dikke Stein binnen gezeten. Zie de garmin link, toch 97 km.....

 

Garmin: https://connect.garmin.com/modern/activity/4209959978