Vrijdagavond en -nacht werd nog een graad of vier vorst voorspeld en dat deed de C-ers besluiten om een uurtje later te vertrekken. Zodoende werden de ergste kou en eventueel gladde plekken vermeden. Daarbij werd Maasbracht als pauzeplek gekozen. Deze gegevens hadden als mooi resultaat dat er zes liefhebbers aan de start stonden. En het kon niet beter verdeeld zijn met drie dames, Tine, Erna en Toos en drie heren Louwrens, Lei en Wim J. Van onze voorzitter was bekend dat hij anderhalf uur zou meegaan en dan zijn thuishaven ging opzoeken. Aan Wim werd gevraagd om weer de Bladerweg in de route op te nemen. Dat zou zeker gebeuren. Ga nu niet op een of andere Googlesite zoeken, want die weg is onder deze benaming niet te vinden, althans niet in onze contreien. Daarover straks meer.

In goed overleg werd besloten om te starten langs de Belgische kant. Met een stralend zonnetje op kop en een goed merkbaar windje in de rug namen Wim en Louwrens het voortouw. Na het altijd vervelende en lawaaierige fietspad over de brug kwamen we in rustiger gebied terecht. Nu eens niet de Maasdijken volgend, maar even binnendoor via Stokkem naar de Wissen. Daar viel de drukte van auto’s op, maar waar de inzittenden zich ophielden was niet direct duidelijk. Die vraag werd pas ontrafeld toen we even verder groepen vogelspotters zagen, gewapend met knotsen van lenzen op stevige statieven. Waren er bijzondere soorten gesignaleerd ? Wij zullen het niet weten. Wel is duidelijk dat de ontgrinders steeds dichter Heppeneert naderen. Bij de kapel van OLV van Rust werd even halt gehouden om te kijken of we de route via Thorn aan Belgische kant zouden voortzetten of in Maaseik de brug oversteken om o.a. Roosteren en Stevensweert te begroeten. Wij kozen voor het laatste en nadat we afscheid van Louwrens hadden genomen, bedankt voor het kopwerk, werd zijn plek ingenomen door Erna.

Zij mocht twee klimmetjes voor haar rekening nemen, de brug Aasterberg/Echt en naar de sluis in Maasbracht. Dat ging haar zo goed af dat zij ’t Wiel voorbijreed en terug geroepen moest worden. Ondanks de late start konden we om half een genieten van koffie en cola, aangeboden door de jarige Wim. En dat was verdiend na 38 km.

Lag het aan zijn extra jaartje of aan het feit dat de anderen graag onze Bladerweg wilden doen, maar hij vertrok als laatste bij de pauzeplek. Dat betekende dat de anderen het eerste stuk hiervan misten, maar via een tweede zijweggetje weer goed uitkwamen. Wat is nu onze Bladerweg? Komende vanuit Maasbracht steek je de rotonde aan de sluis over en ga je even verder rechtsaf parallel aan het kanaal. Toen we in een herfstrit deze weg voor de eerste keer reden had ik gezegd dat hij bedekt was met een dikke laag bladeren, maar dat de ondergrond perfect geasfalteerd was, zonder gaten of bobbels van boomwortels. Dus geen problemen voor de racebandjes. Deze voor alle verkeer gesloten weg loopt door tot aan de kanaalbrug in Echt en de op- en afritten van de autoweg. Hij begint als Oostelijke Kanaalweg, gaat over in Kanaaloeverweg en eindigt als Havenweg. Maar voor ons blijft het de Bladerweg. Vandaag was hij echter bladerloos en dat was een geluk, want anders had de felle tegenwind ons nog meer parten gespeeld. Tine reed nu mee op kop en dat gedurende de hele 32 km op weg naar huis. Hoe dichter je bij het eindpunt komt hoe meer je denkt dat de wind in kracht toeneemt, maar dan gaat de vermoeidheid natuurlijk steeds meer een rol spelen. En het feit dat we nu in een opbouwfase zitten en niet iedereen evenveel kilometers in de benen heeft speelt ontegenzeggelijk ook een grote rol. Maar dan geldt des te meer het motto: ”Samen uit, samen thuis.” Tegen drie uur, na 70 km en 21 gem. mochten de meesten hun fiets weer rust geven. En dat zal waarschijnlijk voor de komende week ook gaan gelden, want de voorspellingen zijn nat en winderig. En dat is zeker niets voor een route als onze Bladerweg. Dank aan de  koprijders en aan iedereen voor het meerijden !

de route:   https://connect.garmin.com/modern/activity/8283248538