Als je met regelmaat een verslag maakt over de gereden rit, dan probeer je dat zo te doen dat je mederijders zich hierin herkennen en anderen zich hiervan een voorstelling kunnen maken. Uiteraard tracht je zo getrouw mogelijk te zijn, maar soms sta je ook wel eens voor een dilemma of je iets wel of niet moet vermelden en op welke manier. Laten we maar eens beginnen met het aantal mederijders vandaag. Het kerkplein leek vanmorgen te klein, want van alle windstreken kwamen de C-rijders aangereden. Een vlugge telling voor de start bracht het aantal van 14 op de teller, maar bij thuiskomst konden er maar 13 naar boven gehaald worden. Door het steeds voorin rijden kon je geen overzicht krijgen en de drukte in Visé dwong ons op het lange terras in drie verspreide groepen de pauze door te brengen. Een telefoontje met Louwrens ’s avonds bracht ook niet meer dan 13 namen op papier. Excuses alvast als er toch nog iemand door de spijken van het wiel geglipt is. Zal extra vermeld worden in het volgende verslag ! Toos, Pierre, Tine, Erna, Giel, Jean, Lei, George, Bert, Wim J, Wim S, Louwrens en Ruud werden door Henk, die een trainingswandeling ging maken, op de foto gezet. Misschien dat die foto het mysterie oplost. Lei stond er vandaag trots bij, want hij kon zijn nieuwe fiets , een Isaac, laten zien. Dat had hij via de app reeds aangekondigd. Nu vertelde hij erbij dat het een pas vier maanden oude racefiets was die hij gekregen had na het plotseling overlijden van zijn jongste broer. Lei, op deze manier zul je elke rit je geliefde broer er bij hebben. Na de foto van Henk namen Louwrens en Giel het voortouw en zij leidden ons in een voor ieder te volgen tempo achterlangs Elsloo, Geulle, Meerssen en Rotem naar de bekende Molenweg richting de klinkertjes van Eijsden. Vóór dit dorp konden we genieten van de prachtige bloesem van de hoogstam kersenbomen. Een ommetje Moelingen bracht ons nog even terug in de tijd, want daar botsten we op een afgesloten weg over de Berwinne, omdat de brug hierover totaal verwoest was door de overstromingen in juli 2021. Via de prachtig geasfalteerde Rue de Maastricht vielen we Visé binnen, waar het ontzettend druk was. Ons bekende café bood geen enkele plek meer en daarom streken we neer aan de overkant, waar we in drie groepen gesplitst een plekje konden vinden. Daarvoor hadden we 36 km moeten afleggen. De pauze, in een aangenaam zonnetje, werd gevuld met wandelvakanties en de soms exorbitante prijzen van een drankje. Gelukkig hadden we daar op deze plek geen last van. Wel kregen we te maken op de terugweg te maken met een fel aantrekkende ONO-wind. Maar weer Giel, ditmaal geflankeerd door Jean en later Wim J, zochten langs het jaagpad van het kanaal de luwte op, waardoor de groep weer mooie bij elkaar kon blijven. Zo bleek Hochterbamp en ook  het stuk bos daarna een gouden greep. Jean had ons inmiddels verlaten om de kortste weg naar huis te nemen en de anderen peddelden rustig naar Elsloo, om daar 37 km na de pauze nog een klein afzakkertje te nemen, dat na de relatief korte, maar mooie en veilige rit verdiend was. Alle kopmannen bedankt en op naar de zaterdag. Dan wat meer dan 73 km, en een gemiddelde van 21,5 ?