In deze periode van het jaar worden de fiets-appjes  opgespaard tot de vroege morgenuren. Men wil er vrij zeker van zijn dat fiets en kleding ongeschonden en droog, weer thuis komen. Daarbij speelt de voorgestelde route ook een cruciale rol. Afstand, binnenwegen met bladeren en afgewaaide takken, windrichting en zo meer beslissen dan over wel of niet fietsen. Duidelijk dat niemand meer in is voor een rit die met drie cijfers geschreven moet worden. En omdat veel fietsen en fietsers in de C-groep al op leeftijd zijn zal het niemand verbazen dat het fenomeen “winterslaap” van invloed is op de grootte van de groep. (Alvast excuses aan degenen die het niet betreft) Vandaar dat een zestal C-rijders zin hadden in een ritje Maasbracht, Erna, Toos, Pierre, Lei, Louwrens en Wim J. De meesten hadden de winterfiets van de haak gehaald of hun zomerfiets voorzien van banden met een grover profiel, zelfs met noppen om te crossen. Wim had enige tijd geleden een eigen rit gemaakt zonder dat hij het Belgische asfalt hoefde te gebruiken. M.a.w. geen aanloop via autowegbrug, Heppeneert, Kessenich en Thorn. Daarentegen achterlangs Meers, Maasband en daar langs de nieuwe brug om van Maasband een eiland te maken. Brug is klaar, maar nu nog de geul uitgraven om daadwerkelijk de Maas te voorzien van een tweede stroomgeul. Als ja dan een wat alternatieve route voorstelt heb je ook de morele verantwoordelijkheid om het voortouw te nemen. En met goede benen doe je dat de hele rit. Dus 72 km kop, met vóór de pauze Louwrens als secondant en erna Erna, die sterk reed tegen de wind in. En dat ook nog met wat schakelproblemen. Bedankt Voorzitter met je 40 km en Erna met 32 !  Na de eerste andere aanloop werden de dijken van de Maas opgezocht en lieten we Nattenhoven, Obbicht, Grevenbicht, Illekoven achter ons om te zien dat de beschadigde oever van de brug naar Vissersweert weer helemaal hersteld was. Na de oversteek van de drukke weg Susteren-Maaseik merkten we dat bij het kamp de vervelende drempels waren vervangen door mooi lopende asfalthobbels. Een merkbaar verschil. Niet zo mooi dat de weg onderlangs de Geleenbeek nog steeds afgesloten was, zodat de lange klim naar de brug in Echt nog even een kuitenbijter werd. Omdat ieders benen nog goed zijn sturen we onze fietsen nog voor een ommetje via Ohé en Laak en achterlangs Stevensweert naar het laatste stuk van de Kanaalweg waar Café ’t Wiel zes stoelen voor ons gereserveerd heeft aan de grote tafel. Iemand maakt een compliment over de, in zijn ogen, nieuwe stoelen, maar die staan er al bijna twee jaar. Zie verslag 18 dec. 2019. Wij mogen eerst bestellen en dan pas wordt ieders QR-code gecontroleerd. Dat lukt niet bij iedereen. De een is niet te scannen en de andere is verdwenen. Dit zal in het pauzehalfuurtje, samen met de truitjes en de plotselinge ziekte van oud-voorzitter Ernest het gesprek zijn. Terug zal Wim nog even iedereen geruststellen dat de bladerweg langs het kanaal naar Echt geen probleem oplevert, want daaronder ligt een prachtige laag asfalt. Daarna is het echter gedaan met wat andere stukken, want vlak vóór Dieteren is het zo modderig dat een borstelwagen daar bezig is om de weg te kuisen. Dan maar rechtdoor. Baakhoven komt dan in zicht en daarachter Nedcar, Limbrichterbos en de weg langs de A2 richting Guttecoven. Hier zien we nog een groep Sinterklaasvierders met een echte Zwarte Piet. Gelukkig wordt niemand van ons aangehouden om te verdwijnen in de zak. Dat zou dan ook niet verdiend zijn, want iedereen heeft zich vandaag netjes gedragen. Het was een mooie rit, hier en daar wat anders en daarom ook verrassend. Voldoende voor deze periode en best wel voor herhaling vatbaar. De statistieken: 72 km-21 gem. 149 hm. Bedankt allen en tot ?????? 

 

Garmin:  https://connect.garmin.com/modern/activity/7854182956   gemiddelde snelheid klopt niet, foutje garmin