Als na de eerste rit met een grote opkomst wordt geappt: ”Het was weer heerlijk om met de groep te fietsen…..”, dan geeft dat waarschijnlijk het gevoel van iedereen van de C-groep weer. Eindelijk mochten we weer, eindelijk waren ook de Duitse grenzen open, eindelijk geen afgelegen bankje ergens voor een pauze, maar een uitnodigend terras, eindelijk goed weer, kortom eindelijk weer samen doen waarvoor we lid zijn van onze wielerclub. En om nog even verder te gaan in de gevoelige sfeer. Wat is dan een betere bestemming dan Waldeslust of zoals wij het liever noemen “De Einsamen Hertzen” in Haaren. Voor de eerste keer zonder Ben, die we van hieruit heel graag nog eens vanuit de grond van ons hart bedanken voor alle mooie ritten waarvan hij ons in de afgelopen jaren heeft laten genieten ! Hou je gezond en het gaat je goed verder ! De vele appjes van tevoren duidden al op een hoge opkomst, maar een aantal van 12 had niemand kunnen bevroeden. Nog drie à vier erbij en we zouden de complete C-groep aan de kerk hebben staan. Onze B-ers deden het met de helft minder, maar toch nog een respectabel aantal.

Louwrens had op zijn nieuwe Garmin de rit Haaren gedownload en samen met Giel nam hij het voortouw, gevolgd door George, Harry, Erna, Toos, Tine, Wim J, Jean, Theo, Chrit en Jan. De laatste vergezelde ons tot voorbij Nieuwstad om daar af te buigen naar Schalbruch en verder terug naar Stein. Louwrens, steeds kijkend op zijn Garmin, nam zeker driekwart van de rit voor zijn rekening om afgelost te worden door Theo. Giel had zoveel jus in de benen dat hij zelfs de hele afstand, 75 km, niet van kop afging. Mannen, knap, bedankt en van hieruit beloofd dat dit niet elke keer nodig is. Gezamenlijk moeten we de afwezigheid van Ben gaan opvangen. Via enkele kleine weggetjes rondom Graetheide, Born en Nieuwstad werd de grens met onze Oosterburen overgestoken en als welkomstgeschenk werden we getrakteerd op smalle, maar zeer slecht onderhouden wegen door de velden en onder de windmolens. Daardoor moest je extra alert blijven en kreeg je geen kans om even weg te dommelen. In het begin kon je moeilijk inschatten hoe het gesteld was met ieders conditie, ofschoon een hier en daar oplopend stuk tegen de wind in toch wel enige indicatie gaf. Maar als de regelmaat er komt wat verder in het seizoen zullen we steeds dichter naar elkaar toegroeien. Een mooi ijkpunt en doel wordt de Memorial, die we in principe de 17de juli gaan doen. Hoe dichter wij de pauzeplek naderden, hoe beter de wegen onderhouden waren. En als je dan ook nog enkele aflopende stukken onder de blinkende wielen krijgt dan weet je dat, net als bij ons, er ook nog gemeenten zijn die hun wegen goed onderhouden. Zo kom je met een goed gevoel aan de pauzeplek. Ondanks het smalle terras en al enkele bezette tafels bleef er voldoende ruimte over voor ons. Zelfs de keuze, in en uit de zon, hadden wij aan ons. Voor we goed en wel aan de eerste gesprekken waren begonnen flitsten de zes van B langs ons om te gaan genieten van hun koffie bij het even verder gelegen ’t Berghoes.

Edoch, even snel kwamen ze retour, want hun plek was dicht. Daarom maar achterom plaats genomen. Wat opviel in onze groep was dat er weinig gebruik werd gemaakt van het bijvullen van de bidon. En dat met temperaturen die de 27 graden aantikten. Drinken en eten zijn dan essentieel. Laten we elkaar daarop aanspreken in de toekomst. Na het vertrek werden we bij Maria Hoop voorbij gereden door onze B-ers, die ons beleefd uitnodigden om in te schuiven. Maar niemand liet zich verleiden en dus werden hun avances vriendelijk afgewezen. Dat geeft goed de onderlinge verhoudingen in onze club aan. Men waardeert elkaar, maar ieder blijft toch trouw aan zijn groep. In het bochtige maar open stuk hierna bleven beiden, zoals vaker gezegd, “op een zakdoek rijden.” Maar uiteindelijk werd die zakdoek een tafellaken en verloren wij elkaar uit het oog. Ook onze groep verbrokkelde, mede ook omdat halt gehouden werd voor inkomende telefoontjes en ernstige hongerklop van Louwrens

Daardoor werd Elsloo niet meer als gesloten geheel binnengereden. Ook dat moeten we weer even leren, maar alles is nog even wennen na zo’n lange periode van gezamenlijke inactiviteit. Laten we met de enige juiste conclusie eindigen: ”Het was weer heerlijk fietsen met de groep.”

Toch nog even de routegegevens:   https://connect.garmin.com/modern/activity/6885858785