Het was nu of nooit voor Hub, vorig jaar geen Banneux vanwege het virus, en dit jaar zal hem dat niet gebeuren. De eerste de beste gelegenheid wordt het voorstel gelanceerd, voor vandaag dus. Het is een bijna tropische dag, 29 graden en een beetje wind. En dat slaat aan 11 man: bij Joep met z'n zwager Peter en z'n Pergamijn maatje Frans, bij drie Ger's (die van U, van M en van H), bij Har en Piet en Jan en Henk. Sommigen hebben gisteren of zelfs ook nog eergister de nodige km's getrapt, maar een rondje Banneux laten we niet schieten.

Hub heeft weer een route uit de korte mouw geschud waar velen de tanden in stuk kunnen bijten. Het begint al met de klim naar Geulle uit Catsop, de eerste hoogtemeters. De halteplaatsen naar Banneux: Warsage - Dalhem - Blegny - Bolland - Melen - Micheroux - Soumagne - Olne - Fraipont waar we de slotklim opzoeken. Voor velen de eerste keer, omhoog dan, omlaag ziet het toch veel anders uit. Met Hub en veelal ook Joep op kop blijft de groep aardig bijeen, stoppen waar nodig, en een belletje wanneer het een tandje minder moet, samen uit samen thuis.

Maar dan wel veilig thuis komen bij moeder de vrouw. Onderweg kreeg Frans het aan de stok met een gedachteloze dame die hem van de weg drukte. Gelukkig zonder kleerscheuren, op een krasje na niks aan de fiets, maar wel een kras op de ziel van Frans. We moeten meteen denken aan de duikeling van Frans P, vorige week, waardoor hij een tijdje uit de running is. We steken straks een kaarsje op ook namens Frans. Het blijkt maar weer eens, een ongeluk zit in een klein hoekje. het blijft uitkijken geblazen, maar een tegemoet komend busje of een gedachteloze dame, je hebt het zelf niet altijd in de hand. Genoeg hierover.

In Banneux zoek we eerst de kapel op, voor een kaarsje en een stil moment voor degenen die het kan gebruiken, en namens degenen die er ook graag bij hadden willen zijn. Het was erg stil, de devote bezoekers zijn nog niet uit de corona schulp gekropen lijkt het. De bidonnetjes worden gevuld met wij-water en op zoek naar een terrasje ... veel is nog gesloten. Na wat heen-en-weer zakken we neer onder een schamel tentje, het menubord belooft veel. De bediening met afgezakt maskertje en slobberbroek, probeert er het beste van de maken ... de eerste van ons bestelt cola en rijstevlaai. Cola ja, maar vlaai, helaas vandaag niet, en hij keek nog een beetje treuriger uit de ogen. Vooruit dan, sommigen dromen van een bakker in Aubel waar je zelf de vlaai kunt afsnijden en dan tegenover op terras nuttigen. Misschien op de terugweg een tussenstop? Een tweede rondje cola dan maar ... de bediening kijkt met een zucht omhoog, en zegt ... cola-zero. Had ie ook niet, cola was op, zero. Dan maar ice tea. We zijn op bedevaart, en daar hoort soberheid bij. Leerpunt: zorg dat je genoeg te eten bij je hebt. Afrekenen en wegwezen.

Retour omlaag naar Nessonvaux, en door het mooie en licht oplopende dal naar Soiron nog wat op en neer naar Herve, waar we de oude trambaan opzoeken, de Ligne 38. Voor velen een verademing, schaduw, alsmaar vlak of omlaag, over 20 km krijgen de benen rust tot aan Hombourg, en nog meer rust in de pokdalige afdaling naar Teuven. De rest is historie.

Na zo'n 140 mooie en warme kilometers, en rond de 1400 hoogtemeters weer terug in Elsloo. Hub zal er rond de 170 scoren. We prijzen ons gelukkig dat we bij Hub in de schaduw mogen staan. Iedereen bedankt voor de mooie rit.

 

De route: https://connect.garmin.com/modern/activity/6956821060