Het komt niet vaak voor dat in één week tijd dezelfde plaats wordt aangedaan als pauzeplek en dus ook naamgever van de rit. Denk niet dat Ben en Giel uitgeput zijn in het zoeken naar mooie ritten, integendeel. Zij hebben nog voldoende interessante en uitdagende ritten in hun fietstas opgeslagen en die zullen ons op gepaste momenten voorgeschoteld worden. En als om diverse redenen een rit niet kan voltooid worden (zie verslag 11 juli ) dan is het geen gek voorstel om dat direct erna te doen. Zo klikten zes C-ers zich in de pedalen om onder goede weersomstandigheden de fiets richting Bree te sturen. In aantal legden zij het vandaag nipt af tegen de B-rijders, want die brachten één rijder meer naar de kerk. Ook de kilometers zouden minder zijn, want Peer is verder van Elsloo dan Bree, maar…… Ben en Giel namen het voortouw en wilden de aanloop tot Tongerlo/Opitter anders laten verlopen. Dus over de dijken van de Maas naar Maaseik, langs ons vertrouwde Hagerhof en vandaar de mooie, rustige wegen om Bree heen. Aan onze linkerkant was de markante toren van de St. Michielskerk te zien. Wij waren dus dicht bij de koffie, maar Ben stelde voor om nog een ommetje te maken dat hij misschien tien jaar geleden voor het laatst had gemaakt. Dat liep via een van de deelgemeenten, Gerdingen, en dat betekende dat de toren steeds verder uit ons gezichtsveld verdween om ineens achter hoge bomen totaal weg te vallen. Met Bens terreinkennis gebeurde hetzelfde en dat resulteerde in ergens aanbellen en netjes de weg vragen. Daar bleek dat we eigenlijk vrij “warm” waren en binnen tien minuten zaten we op ons vertrouwde terras bij Café Reynaert.

Ben verontschuldigde zich door te zeggen dat hij te weinig nummertjes van de knooppuntenroute had opgeschreven. Je kunt je indenken dat over die nummertjes nog menig woord werd gewisseld. Koffie met een gratis dikke wafel werd door Ben, Giel, Lei, Jean, Wim S en Wim J met smaak verorberd. Dat mocht ook na een recordaanloop van 60 km !

Vragen werden er gesteld over de soms geringe opkomst van onze collega-fietsers en zeker met het oog op onze jaarlijkse lange tocht die weer voor de deur staat. Van hieruit dus een dringende oproep om de fiets aan de lange afstand te laten wennen. En je doet er jezelf en de anderen ook een groot plezier mee. Omdat het toch al wat later was dan gewoonlijk werd besloten om de terugweg ook wat uit te breiden. Daar had niemand bezwaar tegen en zeker niet omdat het eerste stuk na het tunneltje van Bree en Opitter van een uitzonderlijke schoonheid was. Heel veel mooie golvende wegen door en langs de velden, die uitnodigden om een behoorlijk tempo te draaien. Opvallend, dit jaar geen processierupsen op de eikenbomen. Via “de Blauwe Bessen” werd Opglabbeek bereikt en toen lag de route er bekend bij tot in As. Nog even vals plat tot in de hei en zo afdalen tot Maasmechelen. Jean had er zoveel zin in dat hij ons nog vergezelde tot in Kotem.

Even tevoren “vochten” we nog een sprintje uit met vieren tot aan de brug over de Zuid-Willemsvaart. Wim gaf de aanzet, maar werd op waarde geklopt door Jean, gevolgd door Ben en Giel. Dat was zo’n beetje de laatste stuiptrekking van deze mooie rit naar Bree. Dat leverde op de Garmin 110 km op bij een aardige 22,5 gemiddeld, voor de meesten nog meer. Vandaar de …… bovenaan in dit verslag. Met een beetje omweg kun je toch aan veel kms komen. Al met al een geslaagde rechtzetting van de ietwat teleurstellende rit van afgelopen zaterdag. Bedankt collega’s en tot zaterdag naar ????