Maandagmorgen, half uurtje eerder want we gaan vandaag wat verder weg, naar de Hariksee. U vraagt zich af, waarheen? later meer daarover. Een mooie groep aan de start, een gemêleerd gezelschap, Har-Piet-Jan uit Stein, Hub uit Brunssum, Tine uit Gelaen, Ger uit Maasbracht, en met Frans en Henk ook nog twee uit Elsloo.

De Hariksee, is voor ons een nieuwe bestemming, maar Jan was er al eens geweest, en had een mooie route uitgestippeld. De Hariksee ligt een paar km zuidoostelijk van het ons bekende Bruggen, en is een van de meren in het stroomgebied van de Schwalm. Deze meren zijn ontstaan door vervening en grindwinning. De Hariksee is een toeristische trekpleister, de moeite van een bezoek waard, vandaag dus.

Het half uur speling waren we al snel kwijt, nog pas in Stein begon de fiets van Frans plotseling te kraken, gestopt, goede raad is duur, maar vandaag niet. Het lijken de wielen te zijn, Har heeft nog een paar reservewielen liggen, een paar straten verder en de klus was geklaard, en de kraak was weg. Maar de oorzaak blijft vandaag in nevelen gehuld, komende dagen zal de familiefietsentovenaar wel ingeschakeld worden, Fred, succes. We horen graag de uitslag van de diagnose.

Zo was het halve uurtje snel vervlogen. Goedgemutst gaan we verder, met Hub en Jan op kop gaat de groep over bekende wegen naar Odilienberg, Piet neemt intussen (natuurlijk) het kopwerk over, en bij Herkenbosch duiken we de Meinweg in, onderdoor de A52 (Roermond - Düsseldorf), en een half uurtje verder komen we bij de Hariksee. We laten de eerste uitspanningen links en rechts liggen en gaan verder, de weg wordt slechter en dat belooft wat. De verrassing is des te groter bij het zien van ons terras, sprookjesachtig aan het water, zie foto. Een plaatje, hoogtepunt van het seizoen, het water loopt ons uit de mond. Je waant je aan de stranden ergens in Spanje of Italië. Maar helaas, Ruhetag, en met de staart tussen de benen druipen we af, een deur verderop kunnen we terecht.

Onder genot van spijs en drank genieten we na van de mooie rit. Ik zie links en rechts mondkapjes tevoorschijn halen, zonder mag je niet naar binnen voor een plasje en een nieuwe bidon. Bandana of een schone grote zakdoek kan ook. Tip: zorg dat je voorzien bent bij bezoek aan Duitsland en België.

Over de terugweg weinig nieuws te melden, afgezien van een plaspauze en 'het zuur in de benen', bij wie dat blijft onder ons. Ik ben de hele rit achterin blijven hangen, kon dus mooi zien wat er voorin gebeurde. Mijn bewondering moet ik dus kwijt naar de 70-plussers onder ons, die het kopwerk hebben verricht, fietsen is blijkbaar een gezonde sport. En naar Tine, op bekende wijze helemaal achterin, op meer dan Corona afstand aan een lange elastiek, maar in de volle wind dus ook kwa prestatie ook kop-top-werk. Na 120 km zijn we weer terug in Elsloo, met een voldaan gevoel, en na een prachtige rit, de kopmannen en fietscollega's bedankt.

https://connect.garmin.com/modern/activity/5266814080