The Bridge.

Geen “Bridge over de River Kwai”, dat zou een te grote afstand zijn. Ook geen “Bridge over Troubled Water”, want de wateren waar we vandaag langs kwamen lagen er als een spiegel bij. En toch speelde vandaag De Bridge een centrale rol in de rit. Dat wisten we pas tegen de pauze en die werd bereikt na 62 km. Er zijn wel eens ritten geweest waarbij we na zoveel kilometers de benen op de bank konden leggen. Maar Ben trakteerde ons vandaag op een lange rit die een aantal keren de Belgisch/Nederlandse grens passeerde. Dat was pas duidelijk toen thuis de telefoon gecheckt werd. KPN informeerde je een aantal keren over de tarieven in het buitenland. Dat zullen ook Erna, Tine, Lei, Louwrens, Jan, Wim 1 en 2, George en Ben ervaren hebben. Voor Ben is deze rit een soort van thuiskomen, want hij vertelde onderweg op een rustplaats met banken dat hij hier op 4 januari een boterham gegeten had in een lekker zonnetje. Hoe anders was dit vandaag, een zonnetje dat zich pas liet zien toen we bijna thuis waren. ’s Morgens stonden we te koukleumen naast de kerk in een temperatuurtje dat even tegen de acht graden aantikte. George vroeg zelfs om ergens aan een tankstation te stoppen om een paar warmere handschoenen te kopen. Dan petje af voor Jan, Wim uit Genhout en Ben, die zelfs met blote handen remmen en versnellingen bedienden. En om tot slot nog eens aan te geven hoe koud het was. De andere Wim betitelde Oud-Urmond tot Koud-Urmond. Wat opviel vandaag waren de vele grote groepen die onderweg waren. Vooral veel Belgische buren, die op de Dag van de Arbeid hun werktuigen ingeruild hadden voor de racefiets. Een twintigtal fietsers van Piet Damen cycling uit Posterholt hield ons vanuit Vissersweert tot in Roosteren fijn uit de wind. Daarna scheidden onze wegen en werd via o.a. Thorn , Kessenich en Molenbeersel het natuurgebied Kempen Broek bereikt. Daar werden we gedwongen om een smal fietspad te gebruiken dat zich oneindig slingerde door bossen, velden, weilanden en natuurgebieden met loslopende hooglanders. Geen duo’s en soms even een VanderPoeltje doen als je tegemoet komende fietsers of wandelaars wilde ontwijken. Dan maar even door het gras of het zandpad ernaast. En met de ontelbare bochten van soms 90 graden hoefde je geen illusies te hebben voor een hoog gemiddelde. Maar Ben had ons reeds gezegd dat we van deze rit vooral moesten genieten. En dat deden we ook, al werd er hier en daar toch wel wat geknord. Gelukkig kwam dat vooral vanuit de maag, want die verlangde toch wel naar een stukje vulling. Maar eerst nog de Laurabossen doorkruisen. Een naam die eigenlijk niet past bij deze omgeving, maar daar is wel een verklaring voor. De toenmalige Lauramijnen lieten hier grote percelen dennen aanplanten, als stuthout voor de mijngangen. Vandaar ook nog de mooie rechte rijen die hier en daar te zien waren. Na de sluiting werden de meeste dennen vervangen door de meer inheemse eiken en beuken. Langzamerhand bereikten we de grenzen van dit bos en moesten we de laatste kilometers langs het water en over een prima geasfalteerde en brede weg afleggen. Meteen ging het tempo dan ook de lucht in want Brasserie De Bridge was al van verre te zien. Zoals gezegd hadden we toen al 62 km op de teller. Ben werd hier als een soort stamgast ontvangen, door zowel enkele klanten alsmede de eigenaar. Hij bleek hier al enkele keren eerder te zijn geweest op zijn lange fietstochten. Het hoeft geen verklaring dat op ééntje na iedereen begon met warme koffie of thee en dat het meegebrachte eten in een mum van tijd de knorrende magen had bereikt. Naar buiten kijkend zag je de wegwijzer naar Hamond/Achel die 5 km aangaf. Waarschijnlijk wordt dit met een extra lus erbij de lange en begeleidde tocht van de C-rijders. Bereid je dus maar voor op 150/160 km. Vandaag stopten we daarvoor al een flink   aantal kilometers in onze benen. Op de terugweg zochten we vooral de lange en goedlopende wegen op. Bekijk daarvoor de bijgevoegde route. Langzamerhand prikte de zon ook voorzichtig door het wolkendek en dat was veel aangenamer rijden dan enkele uren eerder bij de start. Toch liet niemand zich verleiden om deze mooie rit af te sluiten bij onze sponsor. Routeleider Ben werd al op het veer in Berg bedankt en de anderen zochten een voor een de kortste weg terug naar huis. Voor de mederijders uit Elsloo was dat na 104 km en 23 gemiddeld.

Link Garmin: https://connect.garmin.com/modern/activity/3608786525