Als ik dit verslagje schrijf klettert de regen (alweer) tegen het raam. Ben blij dat we vanmorgen genoten hebben van een leuke rit. Een geweldige opkomst: Richard 2x, de drie F'jes Fran(s)(cien), Wil, Silvio, Piet en Henk.

Bij Geverik stuiten we op een wielerclub uit Doenrade, en verderop zijn we ze alweer kwijt, er klinkt een fluitje, en die club gaat rechtsaf naar Ulestraten en wij rechtdoor. Iets voor onze routeleiders, een koordje om de nek met een fluitje? Misschien heeft Ernest er nog een paar liggen.

Er staat een stevige wind, en met die op de neus gaan we via Wittem naar Banholt. Dit is snel opgeschreven, maar bleek voor de ene Richard best welk een uitdaging na een half jaar fiets-sabbatical. Op het lange vals plat langsaf camping Osebos werd hij uit de wind en op sleeptouw genomen, naar de warmte van de Bresserie voorheen Voshoes. De jarige Richard trakteert, reden voor een extra dot slagroom op de choco. En van slagroom is het bruggetje naar voeding snel geslagen, het ketonen dieet. Ketonen zijn het geheim ... je valt af - je bespaart op suikerproducten en piepers en rijst en boterhammen, je vreet vet en bruine bonen bij het leven, en je gelooft het of niet ... het smaakt lekkerder, zegt men, je voelt je puik, zegt men. Vetverbranding in optima forma. Herboren, kort gezegd.

De terugreis met de wind in de rug, Richard als vanouds niet te houden op de rechte vlakke stukken, de man met de hamer staat op de loer. Klunen bij de Valkenier en als toetje de Kleverberg.

Na 62 kilo- en 500 hoogtemeters iets na twaalven weer terug in Aelse. Een rit zoals ie moet zijn, samen uit samen thuis, kameraadschap, Richard weer aan boord, kortom een voldaan gevoel. Makkers, bedankt.

De ritgegevens: https://connect.garmin.com/modern/activity/4632806804