Het begin

Het begon ergens in juni 2013 tijdens de pauze op het terras in Eupen. Daar werd het idee geboren om met de club naar Mallorca te gaan, Fred zat vol enthousiaste verhalen, Henk en Joep waren er pas geweest en de vonk sloeg al snel over. Nog effe in het bestuur gegooid en Harrie V zette er z’n energie en brede schouders onder en eind december waren er 21 aanmeldingen.

In een tweetal informatiesessies werd iedereen door Fred en Harrie voorbereid op het avontuur: wat staat ons te wachten, wat mee te nemen, hoe zwaar, hoe lang, hoe duur en wat te doen tegen zadelpijn. Harrie bestelt nog een paar tubes “second skin” billenzalf en ook dat is geregeld. Data prikken (1 t/m 8 april) en boeken maar.

Dinsdag 1 april worden we uitgezwaaid door de achterblijvers en gaat de reis beginnen, de eerste etappe is vanaf Maastricht met Ryan Air. Joep heeft de vlucht opgenomen op z’n Garmin.

Bij aankomst in ons Oriënt Hotel neemt Fred meteen het voortouw: de bagage opslaan achter receptie, snel door naar het restaurant waar we om half tien nog net voor sluitingstijd kunnen aanschuiven bij het dinerbuffet.

Dan de huishoudelijke zaken, Fred Rompelberg is de spil waar het de komende week om draait. Fred runt een soepel draaiend bedrijf: vier dagen in de week (ma-di-do-vrij) zijn er tochten onder begeleiding, hij zorgt voor routeleiders en niveaugroepen - zorgt voor de prima fietsen (nieuwe Isaac met Ultegra), sportdrank, een mooi shirt, lunchbonnen en mekaniekers. Echt en aanrader!

De verslagen per dag

Woensdag: Petra (97 km, 850 hm, 25,8 km/u)

De eerste rit is naar Petra is met de complete groep (15x), effe wennen aan de wegen, rijden in strakke formatie met een grote groep. Koen en Martin veelal als locomotief op de kop. Koen acteert als route-kapitein, kent elke heg en steg op het eiland. Fred nestelt zich aan het einde van de groep en houdt een oogje in het zeil en zorgt dat de groep bijeen blijft, regelmatig klinkt het na een klimmetje "gruppo completa". Degenen die wat moeite hebben met het tempo worden naar de tweede rij gedirigeerd, iets erachter Harrie en Henk die een schreeuw naar voren geven als het tempo moet worden aangepast.

De route is door het middenstuk van Mallorca: glooiend – korte klimmetjes, langere snelle afdalingen en loopt via Algaida en Sineu waarna we neerstrijken op een heerlijk zonnig pauze-plein in Petra. Hier leren we de Cafe con Leche kennen – koffie met warme melk, en Cafe Americano – zwarte koffie. Na vlot betalen retour via Saint Joan en Llucmayor, mooi op tijd terug op het terras bij Orient Hotel.

De dames hebben zich ook vermaakt, Tony en Thea de stoute schoenen aangetrokken en met de huurfiets Palma de Mallorca bezocht, de Cathedraal en een museum, de tijd vliegt. Jose weet hier perfect de weg en is er zelf op uit gegaan. s’Avonds zoals elke dag verderop in de week: pils en/of rode wijn en/of sangria en/of Cafe con Leche in het hotel of vlakbij bij Wolfgang of Paco.

 

Donderdag: regen

De dag begint droog maar zwaar bewolkt, de buienradar voorspelt tegen de middag regen. Wat te doen? Fred – Koen en Harrie overleggen – wikken en wegen en nemen een besluit. Om 10 uur verzamelen in de wifi-ruimte voor beraad. Harrie spreekt het hoge woord: geen route vandaag, te gevaarlijk – gladheid op natte wegdek, dit risico kan de vereniging niet nemen. Teleurstelling maar begrip ... en nog meer begrip toen het later inderdaad zeikenat werd.

Wat nu - met de bus naar Palma …. En het begint (gelukkig) te regenen …. Straatjes en winkeltjes kijken, op de been blijven op de spekgladde klinkertjes ….. broodje happen op Place Mayor, vijf “proppers” stonden te wenken om ons naar hun terrasje te lokken. Effe later verscheen “Ali Baba” die Rien een kleurige bril probeerde te verkopen voor een tientje maar uiteindelijk aan het kortste eind trok, Rien haalde de bril binnen voor EEN Euro ….. die uiteindelijk uit de beurs van Chris kwam. Hilariteit alom, Rien zou een goeie marktkoopman zijn.

 

Vrijdag: Oriënt (110 km, 1000 hm, 26,6 km/u)

S’Morgens nog steeds regen zoals voorspeld … balen als een stekker, dan maar ter compensatie met een paar man en vrouw naar de winkel van Hoerzeler aan de boulevard. De aandacht ging uit naar de slimme broeken en vooral zemen van Assos, vooral ook door de leuke meid die uitleg gaf over hoe het mannelijke kruis het beste verwend kon worden door zeem met vleugeltjes. De windstoppende ondershirtjes gingen er in als koek. Nog wat spullen rijker en euro’s armer terug naar hotel. Het werd zowat droog, Harrie in beraad met Fred, en om 13.30 weer gretig op de fiets voor de rit naar Oriënt. Thei en Harry/Thea waren eerder al afgezwaaid voor en culturele toer door Palma.

De aanloop ging over de veranderlijk stijgende “militaire weg” en in Bunyola rechtsaf naar de Oriënt. De klim was in twee delen, een soort dubbeltop, eerst de  Col de Honor (550 m), zo'n 5 km klim met 26 hairpins en stukken van 8 %, boven fotootje maken en daarna de Col de Oriënt. Net voor de top van de Honor deelde Francien nog een gemene plaagstoot uit door effe voorbij te steken. De afdaling naar het plein van Alero voor Cafe con Leche en genieten van de zon. Hier kwam de club-broek voor het eerst ter sprake, hoe zwart moet die wel niet zijn, wat met een rood biesje? Een blauw labeltje? Rode zeem? Dit wordt nog een uitdaging voor de tenue-commissie (we gaan volgend jaar in het nieuw). Toch al in een prettig plagende sfeer: wat is de uitspraak van de ballotage commissie voor toetreding van K en F, nog geen aangetekende brief gekregen!?

 

Zaterdag: Puig Major (135 km, 1800 hm en 23,2 km/u)

Vandaag de koninginnenrit naar Puig Major. Piet en Harry spaarden zich voor de latere dagen, en deden met Jose en Thea een rondje 80 km richting San Jordi. De aanloop was erg mooi, smalle slingerende weggetjes met links en rechts de bekende muurtjes. Bij Caimari begint de klim van bijna 8 km en gemiddeld 5 % naar de Col de sa Batalla. Buiten het zicht van de meesten, bij elke klim Martin, Thei, Rene en Koen telkens weer aan de kop, tempo opschroevend en net voor de top een sprintje voor de bloemen. Pauze op een drukbezet terras bij een benzinestation, liters water gekocht voor de bidons en klaarmaken voor de lange afdaling - verzamelen bij de afslag naar Port de sa Calobra. Hier verder voor de klim naar de Puig Major, na een kilometertje een groot meer en dan gaat het omhoog. Een lastige klim, wisselen steiler-vlak-dalend eindigend bij een tunnel waar we de 15 km lange mooi lopende afdaling inzetten naar Port de Soller. Genieten van een broodje Tuna of Serano ham, met zicht op het haventje en langskomend treintje. Op naar de derde zware col van vandaag, de Col de Soller. We volgen “Cremers” vals plat de weg tot aan de tunnel, waar de klim begint, nog 7,4 km en gem. 6 %. Zo’n 23 scherpe hairpins, niet steil maar bij elke “pin” toch effe uit je cadans. Boven op een parkeerplaatsje verzamelen, elkaar feliciteren met het goede verloop, foto’s. We worden nog opgeschrikt door een valpartij, iemand wilde al fietsend het jasje aantrekken, maar jasje kwam tussen de spaken en daar lag ie. Dom! Mooie afdaling, ruime bochten en via Bunyola in wel erg vliegende vaart terug met Thei en Frans aan de kop.

 

Zondag: Galilea (95 km, 1200 hm, 22,1 km/u)

Een ritje met weer de complete groep, rustig aan en herstellen. Na 40 km en de eerste klim in verschiet tijd voor een pauze in Espories, en dan de 8 km lange geleidelijke en mooie klim naar Col de Grau. In Puigpuinient weer tijd voor cafe con leche en een broodje en door naar de Col de Galilea en de Col de sa Creu. Onderaan verzamelen bij de kazerne en door Palma, langs de boulevard terug naar het hotel. Een mooie dag.

 

Maandag: Deija (110 km, 1300 hm, 25,0 km/u)

Vandaag de volgens Fred mooiste rit, naar Deija via de Col de Soller, bij helder weer schitterend uitzicht over de kust en de zee. Maar eerst nog op de foto met  Fred Rompelberg/268 km/uur: allemaal in Rompelberg shirt, helmen en brillen af, ritsjes dicht, brede grijns.

De aanloop was via Buyola naar de tunnelingang aan de voet van de Col de Soller. Deze klim is mooier dan die vanuit Soller (vind ik), ruimere bochten (bijna 30 stuks), en zo’n 6 km lekker geleidelijk lopend. Boven verzamelen en omlaag voor pauze op het kerkplein van Soller. Heldere lucht, maar bij vertrek zagen we in het dal vanuit de zee een dicht wolkendek optrekken. De volgende klim, die heeft niet echt een naam maar gaat via de kustplaats Deija soms geleidelijk en soms wat steiler naar het hoogste punt. Helaas geen zicht op de zee, we zaten boven het wolkendek, ook een aparte belevenis, maar dit hadden we niet besteld. Daarna afdalend naar Valdemossa voor de pauze en daarna terug naar hotel.

Na de avondhap een laatste samenkomst in de wifi-ruimte. Moment voor Fred om terug te kijken op de week: was schitterend en geslaagd in alle opzichten, geen valpartijen, goeie sfeer, iedereen is aan z’n trekken gekomen. Fred gaf ons als club een compliment voor wat we samen gepresteerd hebben. Ook de dames hebben zich goed geamuseerd. Om trots op te zijn. Ook Fred Rompelberg kwam nog effe erbij, ons bedankend voor onze komst en hopend dat we nog eens terugkomen. En dat is niet tegen dovemans oren gericht. Harrie nam vervolgens namens de tourclub het woord, en bedankte Fred en Koen voor hun geweldige hulp. We zullen beiden na thuiskomst persoonlijk bedanken met een attentie. Ons nieuwe lid Koen werd alvast een tenue in het vooruitzicht gesteld. En ook hulde aan Harrie, die met z'n energie en drive ons hierheen heeft gebracht in nauwe afstemming met Fred. S’avonds happy hour bij Paco: je bestelt een pils en je krijgt er twee. Goed voor de beurs.

 

Dinsdagmorgen: Randa Cura (48 km, 570 hm en 24,3 km/u)

De laatste dag, s’morgens nog effe tijd voor een laatste ritje, naar Randa Cura. Enkelen nemen het er van die laatste dag en blijven op het honk. De hardcore groep gaat linea recta 20 km via Llucmajor naar het dorpje Randa waar de klim start van bijna 5 km en gem 5 %. Een erg mooie berg, alleenstaand in het landschap. De klim loopt lekker en boven verzamelen op het plein bij het klooster van Cura, helder weer en schitterend uitzicht over bijna het hele eiland. Bij terugkomst fiets inleveren, snel douchen, inpakken, verzamelen en met de bus terug naar het vliegveld van Palma.

Terug in Beek brrrrr 10 graden kouder, effe wennen maar een leuke en geslaagde week gehad.

 

Van Fred Cremers, onze leidsman in Mallorca

Buitengewoon mooie verslagen van Francine en Henk over de Mallorca 2014 trip van de Tourclub Elsloo.

Het was me ook een echte feestweek. Graag wil ik nog een keer de complimenten herhalen: jullie waren een fantastische groep, alleen maar lof. Ik heb vele groepen mogen begeleiden, maar Tourclub Elsloo was in die ranking een top ploeg. Ook de wijze waarop jullie, ondanks de niveauverschillen, als groep bij elkaar gebleven zijn, is bewonderenswaardig. Bovendien hebben jullie me allemaal zeer positief verrast met het prestatie niveau.

Dank ook nog aan koen voor de ondersteuning. Ik zie verder dat de Mallorca trip een boost heeft gegeven aan de deelnames op de trainingsritten en ook aan het prestatieniveau. De gemiddelde snelheden zijn fors omhoog gegaan. Ik heb genoten en het uitstapje is wat mij betreft voor herhaling vatbaar. Jullie hebben nog lang niet alles van Mallorca gezien!

 

Sportgroeten, Fred Cremers